Stówrzmy historię:)

Sara

Pewnego pochmurnego dnia, po nieudanej randce, Alice szła zatłoczoną ulicą Nowego Jorku. Była bardzo zła i zawiedziona, bo kolejny raz skończyło się na zauroczeniu. Była zrozpaczona, a a na jej żakiecie zaczęły znikać słone kropelki łez, które zgrabnie łączyły się z deszczem, nie dającym o sobie zapomnieć. Na dodatek, jakby tylko tego brakowało, przyczepiła się do niej grupka pijanych studentów. Byli natrętni i beznadziejnie przystojni, ale brunetka nie dała po sobie poznać, że szczególnie jeden (ten z ochrypłym głosem) szczególnie przykuł jej uwagę.
- Nie udawaj niewiniątka - powiedział blondyn pociągającym głosem. - Chodź do nas, chodź się napij - nie udawaj, że nie chcesz, widzę jak na mnie patrzysz.
Alice nie za bardzo wiedziała, co odpowiedzieć; przed chwilą myślała, że chociaż ten jeden jest inny, ponieważ odstaje od reszty, ale myliła się - był takim samym cholernym dupkiem, jak Tom. Dziewczyna zastanawiała się przez chwilę co zrobić. Stała tak przed tymi chłopakami, wyglądała na zupełnie bezradną i słabą. W końcu zdecydowała się podejść do nich. Zrobiła kilka niepewnych kroków, a blondyn się uśmiechnął.
- Widzę, że jednak zmieniłaś zdanie - powiedział, a na jego policzkach pojawiły się urocze dołeczki.
- Na dzisiaj już chyba wyczerpałam limit nieszczęść. - Uśmiechnęła się do niego blado, jednak odwracając wzrok.
- A co ci się stało? - podszedł do niej i wcisnął butelkę w rękę. - Uśmiechnij się, smutek sprzyja zmarszczkom. Chyba nie chcesz stracić takiej pięknej buźki, co?
- Odczep się od mojej twarzy i daj mi to. - Alice pewnym ruchem przechyliła zawartość naczynia. Poczuła piekący żar w okolicach przełyku połączony ze słodkością wanilii i ostrością papryki. Czuła, że zasypia, ale sen nie przychodził, za to dostała coś innego, coś na co jeszcze nie była gotowa.